Co psycholog i psychoterapeuta, może powiedzieć rodzicom małoletniego klienta/pacjenta?

Co psycholog i psychoterapeuta, może powiedzieć rodzicom małoletniego klienta/pacjenta?

Stan prawny na dzień: 7.09.2022 r. 

Wpis na blogu nie stanowi porady prawnej. Artykuł odnosi się do ogólnej sytuacji prawnej, dlatego nie może stanowić rozwiązania dla indywidualnego problemu. Jeżeli potrzebujesz indywidualnej konsultacji, zapraszam do kontaktu.

Jeżeli udzielasz jako psycholog konsultacji dzieciom lub młodzieży (osobom małoletnim) bądź jako psychoterapeuta prowadzisz terapię dla takich osób, to bardzo często stajesz przed dylematem: co mogę, a czego nie mogę powiedzieć ich rodzicom? Przecież z jednej strony, Twoim klientem/pacjentem jest dziecko, obowiązuje Cię tajemnica zawodowa, masz się kierować dobrem klienta/pacjenta oraz ogólnie pojętymi zasadami zaufania oraz lojalności, a z drugiej, skoro do 18 roku życia (co do zasady) dziecko pozostaje pod władzą rodzicielską rodziców, to również ten fakt, należy wziąć pod uwagę. Jak to zatem pogodzić? Co możesz powiedzieć rodzicom małoletniego klienta/pacjenta? Tego dowiesz się z mojego artykułu.

Chcesz zapoznać się z tematem dot. zgody na objęcie psychoterapią lub korzystania z usług psychologicznych w przypadku dziecka, zapraszam Cię tutaj.

Każdy z nas zdaje sobie sprawę, że rodzic chce dla swojego dziecka jak najlepiej. Taka jest też jego rola. Od tej zasady są jednak wyjątki. Mogą one wynikać z otoczenia dziecka zbyt dużą opieką ze strony rodzica, co może prowadzić do braku jego samodzielności, separacji od rówieśników itp. Bądź skraje przypadki przemocy fizycznej, psychicznej czy seksualnej wobec dziecka czy po prostu wychowywanie się dziecka w rodzinie dysfunkcyjnej.

Jeżeli dziecko, które ma problemy i potrzebuje działań psychologa czy terapii u psychoterapeuty, trafia do specjalisty, bardzo często rodzice mają oczekiwania, że specjalista przekaże im wszysto, o czym mówiło ich dziecko podczas spotkania/spotkań.

Zgodnie z art. 95 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw.

Zakres władzy rodzicielskiej to jedna strona medalu, druga to obowiązek psychologa i psychoterapeuty do działania zgodnie z dobrem klienta/pacjenta oraz zachowania tajemnicy zawodowej.

Co z tego wynika?

Rodzice nie mają prawa domagać się od specjalisty, aby ten przekazywał im wszelkie informacje, o tym czego dowiedział się podczas świadczenia usług.

Przekazywane rodzicom informacje powinny zostać ograniczone do WNIOSKÓW I ZALECEŃ Z PROWADZONEJ TERAPII DZIECKA.

Wyjątek

Jeżeli poważnie zagrożone jest zdrowie, życie małoletniegolub innych osób, wtedy dochodzi do wyłączenia obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej.

Przykładowo: psycholog/psychoterapeuta dowiaduje się od dziecka o samookaleczeniach. W tym przypadku informuje o tym rodziców. Dlaczego? Bowiem zachodzi przesłanka pozwalająca na wyłączenie tajemnicy zawodowej, związana z zagrożeniem zdrowia czy życia tego dziecka.

Zgoda na ujawnienie informacji objętych tajemnicą zawodową, także będzie przesłanką wyłączającą obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej. Jednak w przypadku dzieci i młodzieży, nawet w razie uzyskania zgody (pamiętamy o granicy wieku do 16 lat i po ukończeniu 16 roku życia) takiego klienta/pacjenta, specjalista powinien rozważyć też na ile zgoda była na małoletnim wymuszona, a na ile w pełni świadoma. Najlepszym rozwiązaniem jest zatem niewchodzenie w szczegóły pozyskanych informacji. Chyba, że zachodzi wspomniana przesłanka zagrożenia zdrowia i życia małoletniego czy inna, zastrzeżona w przepisach szczególnych.

To już koniec. Dziękuję za Twoją uwagę:)

Jeżeli potrzebujesz pomocy w takim lub podobnych tematach z branży, zachęcam do kontaktu.