„Ukryte” nagranie konsultacji czy sesji z psychologiem / psychoterapeutą – czy może być dowodem w postępowaniu karnym?

„Ukryte” nagranie konsultacji czy sesji z psychologiem / psychoterapeutą – czy może być dowodem w postępowaniu karnym?

Stan prawny na dzień: 18.08.2022 r.

Wpis na blogu nie stanowi porady prawnej. Artykuł odnosi się do ogólnej sytuacji prawnej, dlatego nie może stanowić rozwiązania dla indywidualnego problemu. Jeżeli potrzebujesz indywidualnej konsultacji, zapraszam do kontaktu.

 

Nagrywanie rozmów bez wiedzy i zgody osoby jest zjawiskiem dosyć częstym. Prawie każdy ma dostęp do telefonu komórkowego, a z jego pomocą nagrywanie rozmów stało się dziecinnie proste. Wystarczy włączyć odpowiednią funkcję i już można działać. Co jednak w sytuacji, gdy jesteś psychologiem lub psychoterapeutą, prowadzisz konsultację, jesteś w terapii lub w trakcie sesji z klientem/pacjentem, a ten nagrywa bez Twojej wiedzy i zgody Waszą rozmową, a potem wykorzystuje ten materiał przesyłając go organom ścigania np. na potwierdzenie, że był/jest ofiarą przestępstwa? Właśnie ten temat omawiam w moim artykule.

 

 

.

 

 

 

Sytuacje związane z nagrywaniem konsultacji/sesji częściej będą dotyczyć terapii małżeńskich czy terapii par niż pojedynczego klienta/pacjenta. Omawiane sytuacje dotyczą przypadku, gdy osoba nagrywająca sama uczestniczy w nagrywanej rozmowie.

 

Wyobraź sobie taką sytuację: dostajesz telefon od funkcjonariusza policji, który wzywa Cię na przesłuchanie w związku z nagraniem, jakie organy ścigania otrzymały od Twojego klienta/pacjenta na dowód popełnienia wobec niego przestępstwa. W tym momencie, zdajesz sobie sprawę, że byłeś nagrywany. I powstaje pytanie, co teraz? Co z obowiązkiem zachowania tajemnicy zawodowej?

 

 

Wykorzystywanie dokumentów zawierających tajemnicę zawodową

w postępowaniu karnym

 

W tym przypadku, trzeba odnieść się do art. 226 k.p.k.:

 

W kwestii wykorzystania dokumentów zawierających informacje niejawne lub tajemnicę zawodową, jako dowodów w postępowaniu karnym, stosuje się odpowiednio zakazy i ograniczenia określone w art. 178-181. Jednakże w postępowaniu przygotowawczym o wykorzystaniu, jako dowodów, dokumentów zawierających tajemnicę lekarską decyduje prokurator.

 

Art.  180 k.p.k. [Tajemnica zawodowa i służbowa]

§ 1.  Osoby obowiązane do zachowania w tajemnicy informacji niejawnych o klauzuli tajności „zastrzeżone” lub „poufne” lub tajemnicy związanej z wykonywaniem zawodulub funkcji mogą odmówić zeznań co do okoliczności, na które rozciąga się ten obowiązek, chyba że sąd lub prokurator dla dobra wymiaru sprawiedliwości zwolni te osoby od obowiązku zachowania tajemnicy, jeżeli ustawy szczególne nie stanowią inaczej.Na postanowienie w tym przedmiocie przysługuje zażalenie.

 

Nagranie jako dowód z dokumentu

 

Uwaga, nagranie jest traktowane jak dokument, dlatego podpada pod regulację z art. 226 k.p.k.

 

Art. 115 § 14 kodeksu karnego (dalej k.k.): Dokumentem jest każdy przedmiot lub inny zapisany nośnik informacji, z którym jest związane określone prawo, albo który ze względu na zawartą w nim treść stanowi dowód prawa, stosunku prawnego lub okoliczności mającej znaczenie prawne.

 

 

Nagrania postrzegane są w kategoriach dokumentów, wówczas, gdy chodzi o wprowadzenie do procesu zawartych na nich treści, w tym zwłaszcza treści zarejestrowanych rozmów. [1]

 

Jeżeli nawet przyjmie się, że nagrania – ze względu na sposób utrwalenia – są jakościowo innym od dokumentu w rozumieniu karnoprocesowym dowodem, to i tak należałoby stosować do nich, w zakresie, w jakim miałyby służyć jako źródło informacji o treściach nagranych oświadczeń i wypowiedzi, powyższe przepisy (tj. art. 226 k.p.k.), co najmniej w drodze analogii. [1]

 

Wykorzystanie nagrania z konsultacji/sesji będzie możliwe w takich oto sytuacjach, gdy:

 

  1. Klient/klienci wyrazi/wyrażą zgodę na ujawnienie tajemnicy zawodowej zawartej w tym nagraniu – co wynika z art. 14 ust. 2 pkt 3) ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, który stosujemy odpowiednio, albo
  2. o wykorzystaniu takiego nagrania jako dowodu:
  • w postępowaniu przygotowawczym decyduje prokurator na podstawie postanowienia o zwolnieniu z obowiązku zachowania z tajemnicy zawodowej tj. art. 180 § 1 k.p.k. (w przypadku psychoterapeuty-lekarza na podstawie art. 180 § 2 k.p.k.);
  • w postępowaniu sądowym decyduje sąd na podstawie postanowienia o zwolnieniu z obowiązku zachowania z tajemnicy zawodowej tj. art. 180 § 1 k.p.k. (w przypadku psychoterapeuty-lekarza na podstawie art. 180 § 2 k.p.k.).

 

To już koniec. Dziękuję za Twoją uwagę:)

 

Jeżeli potrzebujesz pomocy w takim lub podobnych tematach z branży, zachęcam do kontaktu.

[1] D. Szumiło-Kulczycka, „Tajemnica obrończa a podsłuch procesowy i kontrola operacyjna”, Palestra 58/1-2(661-662), 90-100, rok 2013

Udostępnij

0 komentarzy

Wyślij komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Udostępnij

Tagi wpisu

Kategorie

Popularne wpisy